Muzyczny 2018

W Wielkiej Brytanii mieszka ponad milion Polaków, którzy próbują spełnić swoje marzenie o lepszym życiu. Jedną z nich jest nastoletnia Violet Valenski, która śni o karierze w brytyjskim szołbiznesie. Jej kochająca, ale mocno stąpająca po ziemi matka widzi ją raczej w szkole, która da jej spokojną, pewną pracę. Gdy w ich miasteczku odbywają się eliminacje do słynnego talent show „Teen Spirit”, Violet bez wiedzy matki bierze w nich udział i ku swemu zdumieniu przechodzi do finałowego etapu. Skromna, niedoświadczona, ale utalentowana nastolatka z prowincji trafia nagle w tryby wielkiej rozrywkowej machiny. Tu wszystko dzieje się szybko, każdy myśli tylko o sobie, a o sukcesie nie zawsze decyduje talent. W takiej sytuacji to właśnie wsparcie najbliższych może okazać się kluczowe w drodze na życiowy szczyt. Los młodzieńczych marzeń Violet jest więc nie tylko w rękach jurorów, ale także jej matki.

Opowieść o niezwykłym losie grupy Queen i ich kultowym piosenkarzu Freddiem Mercurym, który rzucił wyzwanie stereotypom, złamał konwencje i zrewolucjonizował muzykę.

Młoda Amerykanka, Hope, jedzie do Kambodży, by spotkać się z najlepszą przyjaciółką swojej matki z czasów młodości. Hope przyszła na świat, gdy jej rodzice byli przetrzymywani w jednym z obozów pracy reżimu Czerwonych Khmerów, po czym udało im się wyemigrować do Stanów Zjednoczonych. Hope wyobraża sobie doświadczenia i przeszłość swoich rodziców. Tej rekonstrukcji od początku towarzyszy piosenka "Champa Battambang", autorstwa gwiazdy khmerskiego popu lat 60-tych, Sinna Sisamoutha, ponieważ właśnie przy jej dźwiękach rodzice głównej bohaterki się poznali. "Champa Battambang" staje się dla Hope sposobem bliższego poznania własnych korzeni i zrozumienia doświadczeń poprzedniego pokolenia.

Wybitny muzyk jazzowy (Mahershala Ali) zatrudnia jako swojego szofera byłego bramkarza z nowojorskiego klubu nocnego (Viggo Mortensen) i wspólnie wyruszają w trasę koncertową. Wyprawa na głębokie południe USA da początek niewiarygodnej przyjaźni, która połączy dwa zupełnie różne światy.

Yuli to syn afrykańskiego boga Oguna, bojownika. Yuli to też pseudonim Carlosa Acosty - Kubańczyka, pierwszego czarnoskórego tancerza baletowego, który wcielał się w postaci napisane dla białych i występował na deskach Houston Ballet i The Royal Ballet.

Bart Millard wychowuje się bez matki. Skonfliktowany z despotycznym ojcem, szuka pocieszenia w modlitwie, muzyce i świecie wyobraźni. Lata później, jako nastolatek, Bart postanawia zająć się sportem, wierząc, że w ten sposób odbuduje swoje relacje z rodzicem. Niestety, ciężka kontuzja przekreśla marzenia o futbolowej karierze i chłopak zostaje zmuszony do zmiany planów. Z pomocą przychodzi mu jedna z nauczycielek, która dostrzega w Millardzie nieodkryty talent muzyczny. Zachęcany przez swoją dziewczynę – Shannon, Bart postanawia dołączyć do lokalnego zespołu, zostając ich wokalistą. Grupa przyjmuje nazwę MercyMe i wyrusza w trasę po Ameryce. Niestety, pierwsze koncerty nie zwiastują niczego wielkiego. Sceptyczni wobec zespołu są zarówno widzowie, jak i krytycy. Wszystko zmienia się po jednym z występów... Bart, który właśnie dowiedział się o chorobie ojca i poważnie rozważa odejście z zespołu, siada samotnie z gitarą i zaczyna komponować. Wspominając wszystko, co przydarzyło mu się w życiu, przelewa uczucia i słowa na papier. Z dawnych emocji i niespełnionych nadziei wyłania się legenda „I Can Only Imagine”.

Annie (Rose Byrne) mieszka w sennym miasteczku na wybrzeżu Anglii. Jej chłopak, Duncan (Chris O'Dowd) jest nauczycielem i ma totalną obsesję na punkcie Tuckera Crowe'a (Ethan Hawke) - muzyka, który po spektakularnym debiucie dosłownie zapadł się pod ziemię. Będąc wielkim fanem artysty, Duncan cały wolny czas spędza na prowadzeniu strony internetowej poświęconej twórczości Crowe'a. Pewnego dnia w jego ręce wpada prawdziwy skarb - taśma demo, zawierająca wczesne kompozycje piosenkarza. Podekscytowany nagraniami Duncan zapomina o całym świecie i... o Annie. Ta postanawia się zemścić, publikując nieprzychylne komentarze na jego blogu. Nieoczekiwanie wpisy te zwracają uwagę samego Crowe'a. Muzyk i Annie zaczynają prowadzić tajną korespondencję. Od słowa do słowa między rozdzieloną oceanem parą budzi się głębsza relacja.

Turo ma 25 lat i mieszka w małej wiosce na północy Finlandii. Jego jedyną pasją jest śpiew w metalowym zespole Impaled Rektum. Panowie grają razem od 12 lat i nigdy nie dobrnęli do zagrania koncertu. Pewnego dnia odwiedza ich szef wielkiego metalowego festiwalu z Norwegii. Członkowie zespołu podejmują decyzję – teraz albo nigdy. Kradną furgonetkę, zabierają perkusistę ze szpitala psychiatrycznego i ruszają na festiwal. Zanim jednak dojdzie do pierwszego w ich życiu występu przed publicznością czekają ich przygody z fińską policją, norweską armią i osławioną jednostką „Delta”. Szalona komedia o zespole, który jest prawdopodobnie jednym z ostatnich bastionów szczerej, bezkompromisowej miłości do muzyki metalowej w Finlandii.

"Her Smell" opowiada historię Becky Something, jej wielkiego sukcesu i bolesnego upadku. Artystka stoi na czele zespołu punkowego, w którym nikt nie wie, co to profesjonalizm. Razem z koleżankami próbuje utrzymać się na powierzchni, ale z dnia na dzień staje się to coraz trudniejsze, bowiem młodsze, bardziej odkrywcze i zmotywowane zespoły pukają do drzwi tych samych managerów i studiów nagraniowych. Becky czuje na plecach oddech konkurencji. Atmosfera w zespole też nie jest najlepsza, a za zmieniającymi się jak w kalejdoskopie humorami liderki nikt nie umie nadążyć. Z rozmazanym tuszem do rzęs i twarzą grubo posmarowaną brokatem dziewczyny błyszczą, ale zdają sobie sprawę, że to początek końca.

Lato 1981. Leningrad żyje rockiem ze szmuglowanych z Zachodu płyt Davida Bowiego, Blondie, Lou Reeda, T-Rex czy Sex Pistols. Mike jest gwiazdą undergroundowej sceny muzycznej i królem klubu rockowego, gdzie młodzież ma przykazane słuchać koncertów na siedząco i w ciszy. Poszaleć można jedynie za zamkniętymi drzwiami mieszkania, podczas prywatnych występów. Wiktor dopiero zaczyna, ma za to talent, przyciągającą wzrok urodę i pisze świetne teksty. Tych dwóch połączy nie tylko miłość do muzyki, ale i do Nataszy, mądrej i pięknej żony Mike’a. Losy tego trójkąta stanowią centrum „Lata”: czarno-białego (z nagłymi wybuchami kolorów) filmu o miłosnym i artystycznym rozkwicie. Film Kiryła Serebrennikowa zainspirowały autentyczne historie liderów leningradzkich grup: Mike’a Naumenko (Zoopark) i Wiktora Coja (Kino).